Oczekiwanie, odliczanie

Choć nigdy z matmy dobra nie byłam, to ostatnim czasie często obliczam, często rachuję i liczbami się zajmuję:)  38+0, czyli od jutra 39 tydzień się zaczyna, 14 dni, 13 maja itd.  To już tak blisko, już niebawem będziemy całować i tulić i uszczęśliwiać i kochać najmocniej jak się da. Próbuje zebrać siły i opanować delikatną tremę. Cieszę się, że przyszła dopiero teraz, na 2 tygodnie przed,  bo chyba bym nie zniosła tego napięcia przez dłuższy czas. I co tu robić? Za daleko spacerować się nie da, w domu usiedzieć też za bardzo nie sposób. Dopieszczam wnętrza przyjemnymi materiałami oraz pomocnymi przedmiotami. Aktualnie poluję na tanią lampkę nocną, aby karmienie o 3:27 było subtelne i wyciszające :) A. najwspanialsza wierci się już niesamowicie, chyba już przygotowuje się do wyskoku. Nogi pręży, plecy prostuje, rękoma o pęcherz zahaczy, żołądek ściśnie. Ale to wszystko jest niezwykłe i przyzwyczaiłam się do tych poruszeń Brzuchozwiedzaczk. I jak tylko pomyślę, że jeszcze 2 tygodnie, tylko 2 tygodnie będę to odczuwać, to aż nie mogę uwierzyć, że to już, że za chwilę małą córkę będę trzymać.... aż się łezka w oku kręci. Trenuję też swoje nastawienie, że tyle zależy ode mnie, bo że będzie położna, bo że będzie Ł to jedno i na pewno będę wdzięczna za pomoc, ale muszę wsłuchać się w siebie i w swoje ciało (jakkolwiek dziwnie to zabrzmiało, zaleciało buddyzmem, medytacją itd. to tak, chcę się wsłuchać w naturę) i dać z siebie wszystko, aby się nie złamać i dać radę, nie płakać, nie wpadać w panikę, nie marudzić tylko skupić się na zadaniu - na urodzeniu wspaniałej, zdrowej Córki.

Oczekująca

NTKD

Zapraszam na stronę na facebook'u i zachęcam do jej polubienia, aby być zawsze na bieżąco  :):):)

Nie wyrażam zgody na kopiowanie zdjęć oraz treści, które są moją własnością i stanowią przedmiot prawa autorskiego.